ویلای درویش آباد توسط پویا خزائلی پارسا در شهر درویش آباد مازندران و با همکاری پیمان خضری که مهندسی سازه پروژه را بر عهده داشت،در فضایی به مساحت 240 مترمربع در سال 1389 طراحی و اجرا شد. بسیاری از منتقدان این ویلا را گفت و گوی میان معماری سنتی ایران و معماری مدرن می دانند و خزائلی پارسا در مورد این پروژه می گوید: “من این خانه را برای همسرم (نسترن شهبازی ،کارفرمای پروژه) طراحی کردم او یک نقاش است و نه یک معمار و این فرصت خوبی بود تا من به کشف ایده های جدید فضایی بپردازم.

این خانه در روستای کوچکی واقع در شمال ایران ودر نزدیکی دریای خزر قرار دارد.” برای طراحی این چنین کارهایی ,معماری در فضای “مرموز” است که می تواند پیوند دهنده ی معماری ایرانی وآزادی مدرنیسم باشد.

در واقع طبقه ی همکف سعی دارد با آنچه که او به نام “فضای آزاد” درمعماری مدرن می شناسد؛ رقابت کند و چشم انداز طبقه ی فوقانی هم رو به مرکز، به منظور ایجادحرکتی عمودی، از آسمان به زمین طراحی شده است.

این گشایش فضایی همان ویژگی معمارانه ای است که می توان در معماری ایرانی دید.خزائلی پارسا در جایی دیگر می گوید:”اماجالب ترین بخش این خانه ،فضای مرکزی آن است ؛ جایی که فضای مدرن همکف با فضای ایرانی فوقانی گفت و شنودی را آغاز می کنندو فضای جدیدی در میان آن دو متولد می شود.” از ویژگی های این پروژه می توان به موارد زیر اشاره کرد:

*نورپردازی در کار ونقش تعیین کننده ی آن در تشدید حجم معلق ویلا

*پرداخت فضای مرکزی و بازی نور وسایه

*تاثیر فضای مرکزی بر سقف کار

مشخصات عمومی پروژه :
نام: ویلای درویش آباد
محل اجرا: درویش آباد، مازندران، ایران
معمار: پویا خزائلی پارسا
تاریخ: 2010
مساحت: 240 متر مربع
ساختار: پیمان خضری
کارفرما: نسترن شهبازی
عکس: محسن جزایری